دلواپسان هسته ای چه کسانی و به چه قیمت؟(توافق هسته ای به چه قیمت)
در این مقاله نویسند قصد تخریب یا توهین هیچ شخص حقیقی وحقوقی یا احزاب و جریانات مورد تایید نظام را ندارد بلکه صرفا کلیه مطالب در جهت روشنگری اذهان عمومی در مورد مذاکرات هسته ای در گذر زمان یعنی از دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی و آقای احمدی نژاد تا به امروز میباشد با عنایت به اینکه در تمام ادوار گذشته مردم فهیم و مخصوصا کارشناسان مسایل سیاسی کم وبیش در جریان امر مذاکرات هسته ای قرارداشتند اما اشاره کوتاه به برخی موارد شاید خالی از لطف نباشد .همانطور که اکثر مردم استحضار دارند اصل مذاکرات هسته ای مورد تایید همه مخصوصا مقام معظم رهبری بوده و هست و در حال حاضر هم کل مذاکرات هسته ای کم و بیش زیر نظر حضرت آقا در حال اجراست اما شنیدن بعضی از سخنان از برخی از افراد غیر مسئول و صد البته بعضا افراد دارای مسئولیت اجرایی وسیاسی کمی قابل تامل است ضمن اینکه برخی جریانات سیاسی در بعضی از روزنا مه های کشور مطالبی را می نویسند که صد البته به قول مقام معظم رهبری در این برهه ی حساس آب به آسیاب دشمن ریختن است و جز ایجاد بدبینی فایده ای دیگر ندارد از جمله اینکه بعضی از دوستان غافل برای مخاطبان چنین القاءمیکنند که مثلا به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای مساوی است با حل تمام مشکلات جامعه این مشکلات صددرصد با مذاکرات قابل رفع شدن است ؟؟/ واین یعنی ایجاد نوعی توقع در جامعه که با اصول نویسندگی کاملا مغایراست .دیگر اینکه در سطح جامعه القاء میکنند که برخی از افراد و جریانات راضی به حل مشکل مذاکرات نیستند و از این ها تحت عنوان دلواپسان مذاکرات هسته ای یاد می کنند که این مورد نیز به نظر می آید یک نوع شبه افکنی در جامعه است درست است که در برخی موارد انسان باید برای به نتیجه رساندن یک موضوع یا مشکل در دلهره و به تعبیر آقایان در دلوا پسی قرار بگیرد و این یک امر طبیعی و روانشناسی است چون نگران حال و آینده کشور هستند دلواپسی حقیقی یک امر مقدس و مورد احترام است و در مسئله هسته ای چه کس و یا کسانی بیشتر از همه دلواپس هستند. چه کسی بیشتر از همه نگران است همان کسانی که جان و مال و فرزندان خود را در این مسیر از دست داده اند (یا افرادی که مذاکرات هسته ای را نوعی معامله ی سیاسی به نفع خود حساب میکنند.؟؟) تازه بیشتر از همه مقام معظم رهبری نگران خدعه و نیرنگ دشمن است زیرا ایشان در موضوع دشمن شناسی از همه بالاترند .پس با این تعریف ما مقام معظم رهبری را از نوع کدام دسته از افراد دلواپس قراربدهیم؟ اما به نظر حقیر ریشه و منشاء دلواپسی بر میگردد به سال های قبل زمانی که در دوره ی آقای خاتمی مسئولان ما برای اثبات حسن نیت خود به مدت چند سال درب تاسیسات هسته ای را پلمپ کردند نتیجه چه شد؟ آیا دشمن به ما روی خوش نشان داد ؟؟یا باز بر حجم تحریم ها افزود در آن دوره چقدر ما زیان دیدیم اما دشمن دندانها یش را تیز تر کرد. چرا برخی از دوستان غافلند ؟چرا واقعیت های موجود را وارونه نشان میدهند؟بحت هسته ای بحث جناحی و حزبی نیست .یک بحث ملی و حیثیتی است / دشمن با تمام توان در مقابل جمهوری اسلامی صف آرایی کرده دوستان حتما کشور ها ی اطراف مارا ملاحظه می فرمایند. دشمن برای کشور ما برنامه بلند مدت و کوتاه مدت تهیه و تدارک دیده است . در حال حاضر برنامه دشمن بحث هسته ای است فردا مسائل مهم تری را روی میز مذاکره خواهد گذاشت. بنده کارشناس مسائل هسته ای نیستم ولی همین قدر میدانم که این مذاکرات با این کیفیت قطعا به ضرر جمهوری اسلامی است . ما چه چیزی دادیم و چه چیزی گرفتیم . در مذاکرات این چنینی معمولا یک چیز میدهند و یک چیز دیگر میگیرند. اما ما چی دادیم و چی میگیریم. 20درصد غنی سازی را با 3.7 جایگزین کردم .آن هم به مدت 20 الی 25 سال واین یعنی فرسودگی دستگاه های هسته ای این یعنی دل مردگی دانشمندان جوان هسته ای این یعنی مرگ تدریجی آیااین دلواپسی ندارد؟ آن همه سانتیریفیوِز تعطیل و فقط به هزار مورد قانع شدیم .حالا هی در مصاحبه ها بگید ما برنده ی اصلی هستیم .برخی از دوستان آنقدر ذوق زده بودند در امضای تفاهم نامه فورا آن را رسانه ای کردند و گفتند دیگر دیوار تحریم ها فرو ریخت .واقعا آن طور شد؟ پس چرا هروز شاهدافزایش فشار های تحریمی سیاسی و امنیتی بر علیه کشور مان هستیم آیا از خودتان پرسیده ای جنگ عربستان با یمن یعنی چه؟ ترویج تروریسم در عراق وسوریه چه معنایی می تواند داشته باشد. مگر در مذاکرات اصل بر این نیست که برد برد باشد .راستی ما چقدر در این برد به قول شما سهم داریم. اصلا چه چیزی به دست آورده ایم ؟ دشمن دشمن است هرچه قدر در مقابلش سر تعظیم فرو کنیم دشمن طمع اش بیشتر می شود. هنوز بحث هسته ای تمام نشده مسائلی مانند تروریسم. حقوق بشر و فردا بحث موشک های دست ساز فرزندان غیرتمند این کشور را به پیش می کشند.اینجاست که باید گفت و نوشت. آری عده ای دلواپسند چون نگران آینده مذاکراتند. چون دشمن شناشی قویی دارند .چون به دشمن باج نداده اند. چون میدانند. این مذاکره مفید فایده نخواهد بود .پس این قدر برای کسانی که به قول شما دلو اپسند ایراد نگیرید. کمی هم به خوش خیالی برخی دوستان اشاره کنید .زیرا این اعتماد سازی چند سال قبل هم تکرار شده بود متائسفانه مفید فایده نشد. چنگ بد است دشمن تراشی بد است اما در مقابل دشمن سر تعظیم فرو کردن بالاتر از ننگ است .
مواظب باشیم که دشمن در کمین است اما جالب است گفته شود که در بحث مذاکرات هسته ای دو گروه دلواپسند گروه اول به خاطر مسائل امنیتی و باز خوانی نیات شوم دشمن است که قطعا به جاست و قابل تقدیر اما نباید غافل باشیم که گروه دیگری نیز در مورد مذاکرات هسته ای دلواپسند. اما دلواپسی آنها کاملا با گروه اول مغایرت دارد دلواپسی این گروه قطعا بحث انتخابات پیش روی ماست یعنی انتخابات مجلس شورای اسلامی این گروه در فکر تسخیر کرسی های مجلس دهم هستند .آن هم به چه قیمت؟ این گروه می خواهند با مانور دادن روی قضیه مذاکرات هسته ای موج سواری بکنند و از اقبال عمومی بیشتری برای کسب آراء برخوردار باشند .دیگر امنیت کشور دستاوردهای علمی اقتدار سیاسی و امنیتی چندان جالب توجه این گروه نیست اینجاست که کمی انسان را نگران میکند .باید مواظب باشیم که دشمن با تمام قدرت منتظر نتایج انتخابات مجلس دهم می باشد و با طولانی کردن بحث مذاکرات می خواهد تا به انتخابات نزدیک بشود و متاسفانه برخی از جریا ن های سیاسی نیز در این مورد با دشمن دانسته و ندانسته همسویی می کنند .شواهد نشان می دهد که برخی از این جریانات خزنده در فکر این هستند که در نزدیکی به ایام انتخابات مطالبی را مطرح کنند که کاملا به بحث هسته ای مربوط می شود بنابر این باید نگران افراد دلواپس نوع دومی باشیم .مواظب باشیم که دشمن در کمین است . امید است که شعار امسال را حتما سرلو حه ی کار های خود قرار دهیم. و به نوعی لازم است که همه ی مردم دلواپسی ازنوع اول را داشته باشند.
علی احدی وند معلم و استاد دانشگاه و کارشناس ارشد علوم سیاسی
نظرات شما عزیزان: